Internetcafe de day after

Dit wordt een grappig bericht,omdat ik in een internet cafe zit waarvan het toetsenboerd geheel op is.Ik zie niet de letters,ik hoop dat mijn blind typen nog net zo goed is als tien jaargeleden.

Gisteren heb ik de curatoren van SIART ontmoet,nounou ik geloof dat ze een beetje beledigd waren.Wat is er aande hand?

Voor mijn project heb ik een bolivianse kunstenaar nodig. Om deze te krijgen heb ik o.a. het museum en de organisartie van SIART benaderd.Zij hebben en kunstenaar voorgedragen,althans dat was mijn intepretatie ervan.maar wat is er daadwerkelijk gebeurd.Deze hebben tegen de kunstenaar gezegd dat hij het zou worden. Nou lijkt me dit een probleem van de organisatie en niet van mij.Enfin om de gemoederen toch aangenaam te houden heb ik tijdens de officiele SIART lunch flink gebabbeld met de organisatoren.
De lunch was in Casa Espagna,een prachtig koloniaal gebouw.Tsja ik heb wel foto{s genomen maar kannog net uploden er wordt aan gewerkt.
De lunch was een rijkelijkgevulde Paella....shit arme ik teveel salami, kippenbouten en ander viervoeteers. Ik heb gelukkig niet zo´n honger.

Terug naar het poffertjes avontuur,het misverstand is gedeeltelijk opgelost, ik heb al mijn charmes gebruikt om aan te geven dat eten ook cultuur is, en dat ik het museum iet swil aanbieden uit holland. Slijmslijm slijm,want ik WIL mijn poffertjes bakken!!!! Het werd een hele lange discussie, ook Spoerrie passeerede de kunsthistorische discussie of eten wel verantwoordt is in een museum. Ach ik lulde aardig een eindje weg, want het project moet doorgaan en luchtig blijven. Gelukkig ben ik vrij bedreven in het vekopen van enig concept en laat me niet van de wijs brengen. Blijf geiinteresseerd vragen naar de concepten van de organisatie, lach en drink wat, en vermaak me kostelijk.

Eureka na 1 uur komt het verlossende woord eruit: ik mag nu poffertjes bakken in het Museo Tambo Q.. In dit prachtig voormalig klooster, hangt het Nederlandse werk er schitterend bij.Mijn doeken zie je op de derde verdieping in de zaal met de schilders. Ik moet zeggen ik vind het werk erg goed die ik hier zie.
Interessant.Ga straks proberen foto{s te uploaden.Dit cafe lukt het niet opzoek naar een ander intrnet OORD! Anders zal ik d foto´s in Nederland toevoegen.

Gisteren middag kennisgemaakt met kunstenaars uitParaguay, Uruguay,Duitsland, Bolivia (santa Cruz).

LAter in de middag ben ik met Alejandro naar de sloppenwijk Pampahasi gegaan op zoek naar Mercedes-de directrice van de basisschool Delia Gambarte. ook hier wil ik poffertjes gaanbakken.

Helaas is zij er niet en werkt enkel {s ochtends.

Moet nu even plassen,ga zo verder.....

Pampahasi. We vragen naar een telefoon nummer. Niemand weet iets uiteindelijk via via, godzij dank met Alejandro aan mijn zijde, die bvloeiend spaans&NEDERLNDS spreekt. Komenwij bij een huis met eenheel groot dicht hek. Hier wordt wat heen en weer geschreuwd, naar menig minuten aan te houden komt een kleine oude damen het hek openen.Alejadro legt uit dt ik uit Nederlands kom enz.... enfin we krijgen het telefoon nummer van de assistente van Mercede.Dankzij mijn mobiel kunnen we meteen bellen. en via allerlei telefoonnummers bereiken we eindelijk Mercedes. Alejandro spreekt met haarafdat zij naar mijn Hostel Republica komt. Ze neemt haar dochter mee, want die spreekt Duits. Een maar ......ik weet niet om hoe laat ze zal komen. Mijn Hollands gestress zit er nog flink in want ik moet vandaag boodschappen voor de poffertjes maken. Ook moet ik alles reglen opdat ik inderdaad morgen kan poffertjes bakken.
Er is hier nu veel gebrek aan brandstofm dus het gas is erg duur.
Dagelijks demonstraties, protesten. Volgende maand zijn er verkiezingen hier.
Gelukkig mag ik het kookstel van Alejandro lenen en hij koopt een gastank voor me. Ik heb met Alejandra afgesproken dat ik hem betaal voor zijn hulp. Een dagloon is hier tussen de 2 en 5 euro. Omdat Alejandra heel veel oor me doet betaal ik hem 5 euro per volle dag. Helas moet Alejandro veel werken en kan me niet iedere dag assisteren.

Terug naar Delia Gambarte:
Enfin ik ben erg nieuwsgierig om eindelijk Mercedes re ontmoeten. Zij dacht dat ik niet meer zou komen, omdat ze mijn mails en die van Marianne uit Nederland niet had ontvangen. Enfin moraal van het verhaal mail is een voedingsbodem voor misverstanden!!!
Gelukkig doet een lach en een aai wonderen.
Mercedes spreekt enkel Spaans enneemt haar dochter mee als tolk. Deze spreekt heel goed Duits.

Vanavond officiele opening van SIART om19 uurin het Museo Nacional de Etnografia e Folclora. Ook hier zal ik heelveel foto´s maken.Morgenochtend openingvan het museo Tambo Q., Honor expomet buitenlandse kunsteaars. SPAMMEMD. Ik geloof dat vanavond de prijzen worden uigereikt.

IK ga nu maar verder....ontstressen relazen en op zoek naareenWC.Ikdrink nogsteeds4 liter per dag.Ik zal helemaal doorgespoeld inNederland aankomen.

Hasta pronto

oh ja de hostel vond mijn spaans zo beroerd dat ik en lesbooek spaans voor australianen op mijnbed vond.